Van boven naar onder, van links naar rechts... centraal en Noord-Tokyo

24 juli 2018 - Tokio, Japan

De 'chilly willy'-sfeer in Odaiba maakte opnieuw plaats voor de drukte bij onze aankomst in Ginza, van oudsher het winkelgebied van Tokyo. Hier hadden we opnieuw twee nachten geboekt in een capsulehotel. Buiten het feit dat de receptioniste enkel weet had van winkels in Ginza en voor de rest alles moest opzoeken op Google, maakte ook dit capsulehotel een zeer goede indruk op ons (zeer proper, luxueuze badkamers met lekker geurende productjes, elke dag een verse handdoek, gratis washandjes en andere spulletjes,...). Later leerden we dat de afscherming van het licht in de gang onvoldoende was en een slaapmasker en oordopjes wel nodig waren om goed te kunnen doorslapen.
De eerste dag bezochten we de Hamapaleistuin, een tuin die in 1654 aangelegd werd als ontspanningsoord voor de familie van de Shogun (heerser). De omlijning met hoge gebouwen deed ons denken aan Central Park in New York. De Amerikaanse president Grant dronk hier groene thee met keizer Meiji. Dat moesten wij ook doen! Wij trokken naar het theehuis om een traditionele theeceremonie uit te voeren en ontdekten eindelijk het verschil tussen Matcha-thee en gewone groene thee. Matcha-thee wordt gemaakt van vermalen groene theebladeren en gemengd met water of melk. De thee komt oorspronkelijk uit China maar de Japanners hebben er hun eigen ding mee gedaan waardoor het nu één van de nationale dranken van Japan is. Niet slecht! De Japanse zoetigheden die we erbij kregen vonden we heel mooi om naar te kijken maar niet zo lekker. Vanuit de Hamapaleistuin vaarden we de Sumida af naar Asakusa in Noord-Tokyo. Onderweg zagen we opnieuw veel hoge en moderne gebouwen. Van daar gingen we opnieuw naar beneden richting Kanda om het Kanda Myojin-heiligdom te bezichtigen. Dit heiligdom is zeer kleurrijk; het is versierd met lakwerk, bladgoud en ornamenten in Chinese stijl. Het Jinbocho-district was onze volgende stop. Dit district staat bekend voor zijn boekhandels. Sinds de opening van de drie grootste universiteiten in dit district schoten de boekhandels als paddenstoelen uit de grond. We zagen vooral heel oude tweedehandsboeken en ukiye-o-prenten. 's Avonds maakten we ons klaar om naar het Kabuki-za theater te gaan waar we een plaats gereserveerd hadden voor de slotact van de 'tales of Genji'. Kabuki is kleurig en zwierig theater met een groot podium en veel acteurs. De acteurs gebruiken make-up ipv maskers. De muzikanten en het koor zitten aan de zijkant van het podium. Er waren bij dit stuk ook twee buitenlandse zangers die klassieke stukken van o.a. Händel brachten. Deze theatervorm werd ontwikkeld door een vrouw maar actrices werden al gauw als immoreel beschouwd waardoor het gezelschap puur mannelijk werd. Jammer genoeg hebben de Japanners dit aspect van de traditie nog niet overboord gegooid en zagen we dus veel mannen met paardenstaarten en kimono's. Na een luid applaus vertrokken we naar de sushibar waar we voor het eerst sushi aan de lopende band aten, letterlijk dan. Leuk idee, maar we zagen dezelfde bordjes vaak terugkomen en plaatsten uiteindelijk toch vaak onze eigen bestelling.
Vandaag stond in het teken van de keizer: we bezochten de oostelijke tuinen van het keizerlijk paleis. De keizer woont in het westelijke deel. Het aanpalende museum gaf ons wat meer inzicht in het leven van keizer Meji en zijn familie. De 2,5 miljoen Japanse soldaten en burgers die sinds de Mejirestauratie in oorlogen omkwamen, liggen begraven bij Yasukuni Jinja, het heiligdom van Vrede voor de Natie.
Geslagen door de warmte brachten we de rest van de namiddag door in de ondertussen vertrouwde Starbucks. Daar probeerde Jana een Matcha-latte. Met succes! Nadat we opnieuw 'op temperatuur' waren, maakten we nog een avondwandelingetje door het Ueno-park. En op weg terug naar huis gebeurde het totaal onverwachte: het begon te regenen!!! Hopelijk valt er in de rest van de wereld ook wat regen en begint het eindelijk wat af te koelen...

Foto’s