Een zweterige bedevaart in Nara

14 juli 2018 - Nara, Japan

Na een uitstekende nacht in een capsule zetten we de tocht door Japan verder. Zo een capsule sliep echt goed. Je bent afgesloten van het licht in de slaapzaal en wordt ook niet wakker van het lawaai van de anderen. Ook van het benauwde gevoel dat we verwacht hadden, was geen sprake. De tocht bracht ons vandaag naar Kyoto. Maar voor we daar zouden aankomen, stopten we in Nara om de tempels te bezoeken. Nara heeft een hele reeks tempels waarvan een groot deel op de werelderfgoedlijst staat. Al deze tempels zijn met elkaar verbonden door een mooie wandeling in het park. In dit park staan niet enkel boeddhistische tempels, maar ook shintoheiligdommen. De eerste tempel op ons pad was de kofukujitempel waar ieder jaar een wedstrijd waaier gooien wordt gehouden om boze geesten af te zweren. Vervolgens liepen we richting de todajitempel. Deze tempel is een van de imposantste van Japan en wordt beschouwd als het grootste houten gebouw in de wereld. Eenmaal in de tempel moesten we ons niet bedekken en mochten we zelfs de schoenen aanhouden. Dit hadden we niet verwacht van zo een grote tempel. Eenmaal binnen zagen we direct de imposante boeddha. Het is het grootste bronzen beeld ter wereld. Na deze mooie tempel zetten we de wandeling voort in de brandende zon. We hielden nog eens halt bij het shintoheiligdom Kasuga Taisha met de meer dan 1000 lantaarns. Na deze warme middag wilden we wat krachten opdoen en onze picknick nuttigen. Een groot probleem: nergens een bankje om te zitten en alweer geen vuilbakken te bespeuren. Eten die Japanners nooit een picknick zoals wij wanneer we op uitstap zijn? Enfin, wij hadden honger en aten onze sushi en wrap snel op ergens op een hoop stenen in het park (waarschijnlijk illegaal). Het park is ook het huis van meer dan 100 damherten want dat zijn de dragers van de goden. Mensenschuw waren die beesten alvast niet. Je kon ze koekjes geven en aaien. Maar eenmaal je aandacht lieten ze je niet meer gaan. Met inzet picknick in de zak waren wij er dus niet helemaal gerust op. Gelukkig geen aanval van een heet meegemaakt waardoor we het park veilig en wel konden verlaten. Verder op de dag snuisterden we rond in de winkelstraat van Nara en kochten er enkele souvenirs voor onszelf of...? Omdat we nood hadden aan airco wilden we ook een museum meepikken en besloten naar het museum van kalligrafie te gaan. Mooie werken gezien en waarschijnlijk ook een mooie uitleg bij elk werk, maar helaas enkel in het Japans. Hoe kalligrafie werkt en alle extra info is ons dus ontgaan. Vervolgens aten we nog een erg lekker avondmaal in een gezellig restaurant om nadien de pas richting station in te zetten. En zo kwamen we bezweet, moe, maar met een erg fijn gevoel aan in Kyoto. Sayonara!

1 Reactie

  1. Jeanine de ridder:
    14 juli 2018
    Een mooi verhaal, jullie hebben wel veel gezien