Shirakawa-go: en daar was de zon!
9 juli 2018 - Shirakawa, Japan
Vandaag planden we een bezoek aan Shirakawa-go: een afgelegen berggebied met unieke rietgedekte huizen. We geraakten probleemloos ter plaatse en startten de dag dus goedgeluimd. Ook de zon liet zich vandaag eindelijk zien! Tot de jaren 70 van de 20ste eeuw produceerden veel families hier zijde. De rupsen werden gekweekt op de bovenste verdieping van deze rietgedekte huizen, de gassho-zukuri. De daken zijn zeer steil zodat regen en sneeuw snel kon weglopen en het riet geen kans had om te rotten. Op de eerste verdieping bevond zich de haard die diende voor verwarming, koken en drogen. We zijn binnen geweest in zo'n traditioneel huisje, hebben ook de tempel van het dorp bezocht en het museum. Dit museum bestond uit opnieuw een groepering huisjes waarbij info stond over de vroegere functie. Het was een interessant bezoek met vooral prachtige vergezichten. Verder genoten we van een hoorntje ijs met groene thee-smaak. Niet slecht! Na ons bezoek aan Shirakawa-go reden we terug naar
Takayama. Als lunch at ik een 'Hida beef bun': een gestoomd rond broodje met vleesvulling. Ook dit is iets typisch voor hier. Nadat de buikjes terug gevuld waren, verkenden we de rest van de oude stad. We zagen veel oude koopmanshuizen met hoge plafonds die nu doorgingen voor toeristische winkeltjes. Er zijn ook acht sakebrouwerijen in Takayama waarvan er enkele open waren, maar onze maag zag de sake-tasting niet volledig zitten dus hebben we dit aan ons voorbij laten gaan. Naast sake, Hida beef en sarubobo (Japanse aapjes) staat de stad ook bekend voor houtbewerking. Schattige sake-tasjes en allerlei opbergpotjes ( de Japanners houden van inpakken en verpakken) stolen onze harten. Als avondeten kozen we deze keer voor een niet-Japanse stijl. In een Frans restaurant aten we een lekkere spaghetti met Hida-beef en dronken we een goed glas rode wijn. Eens wat rustiger eten en langer aan tafel blijven zitten kan toch eens deugd doen... Onze dag zit er alweer op. Morgen reizen we verder. Hopelijk geraken we 's middags in Himeji. Slaapwel!
Takayama. Als lunch at ik een 'Hida beef bun': een gestoomd rond broodje met vleesvulling. Ook dit is iets typisch voor hier. Nadat de buikjes terug gevuld waren, verkenden we de rest van de oude stad. We zagen veel oude koopmanshuizen met hoge plafonds die nu doorgingen voor toeristische winkeltjes. Er zijn ook acht sakebrouwerijen in Takayama waarvan er enkele open waren, maar onze maag zag de sake-tasting niet volledig zitten dus hebben we dit aan ons voorbij laten gaan. Naast sake, Hida beef en sarubobo (Japanse aapjes) staat de stad ook bekend voor houtbewerking. Schattige sake-tasjes en allerlei opbergpotjes ( de Japanners houden van inpakken en verpakken) stolen onze harten. Als avondeten kozen we deze keer voor een niet-Japanse stijl. In een Frans restaurant aten we een lekkere spaghetti met Hida-beef en dronken we een goed glas rode wijn. Eens wat rustiger eten en langer aan tafel blijven zitten kan toch eens deugd doen... Onze dag zit er alweer op. Morgen reizen we verder. Hopelijk geraken we 's middags in Himeji. Slaapwel!
Informeer jullie maar goed voor jullie verdere reis want voor zover ik kan zien, is er verder naar het zuiden (o.a. omgeving van Hiroshima) toch veel vernietigd door de overvloedige regen van vorige week.